တွေ့ဆုံကြသည်
အသင်းအဖွဲ့

ကျွန်တော့်နာမည်လီနာပါ ကျွန်ုပ်သည် ၁၄ နှစ်ဖြစ်ပြီးမူလကအီရတ်မှဖြစ်သည် ငါ ၈ နှစ်အရွယ်မှာချီကာဂိုကိုရောက်ခဲ့တယ်။ ငါ REACH နှင့်စတင်ခဲ့ပြီး ၁၉၈၈ တွင်ကျွန်ုပ်စတင်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် REACH တွင်ပထမဆုံးဝင်ရောက်ခဲ့သောမိန်းကလေးတစ် ဦး ဖြစ်သည်။ REACH နဲ့ကျွန်တော်အကြိုက်ဆုံးအမှတ်တရတစ်ခုကတော့ကျွန်မတို့ရဲ့မိန်းကလေးတွေရဲ့စခန်းချခရီးစဉ်ပါ။ ကောင်မလေးတွေကပျော်စရာကောင်းပြီးသင်ယူစရာတွေအများကြီးပဲ။ ငါဘော်လီဘောကစားပြီးသဘာဝတရားကပစ္စည်းတွေသုံးပြီးအိပ်မက်မက်သူတွေကိုဘယ်လိုလုပ်တတ်လဲဆိုတာသင်ယူခဲ့တယ်။ ငါတို့အတူတူချက်ပြုတ်ခဲ့တယ်။ လူတစ်ယောက်စီကိုလမ်းလျှောက်ဖို့စိန်ခေါ်ခံရတဲ့ညကိုကျွန်တော်တို့လမ်းလျှောက်ခဲ့တယ်။ REACH သည်ပျော်စရာဖြစ်ပြီးယဉ်ကျေးမှုအမျိုးမျိုးနှင့် ပတ်သက်၍ သင်ခန်းစာများစွာကိုသင်ပေးသည်။ သငျသညျလူသစ်များနှင့်တွေ့ဆုံရန်နှင့်သာမန်ချစ်ကြည်ရေးထက်သူတို့အကြောင်းပိုမိုရှာဖွေပါ။ ကယက္ကန်းလုပ်ခြင်း၊ တောင်တက်ခြင်း၊ စခန်းချခြင်းစသည့်စွန့်စားခန်းများစွာရှိသည်၊ သင်သည်သင်၏ကိုယ်ပိုင်တဲများဆောက်လုပ်ရန်နှင့်မီးပေါ်တွင်ထမင်းချက်ရန်ချက်ပြုတ်တတ်သည်။ REACH သည်အဖွဲ့လိုက်အလုပ်များစွာလိုအပ်သည်။ ငါနောင်အနာဂတ်တွင် REACH နှင့်ထွက်လာသောအခါလူအများနှင့်ဆက်သွယ်လိုသည်။ သက်တူရွယ်တူဆရာတစ် ဦး အနေဖြင့်ကျွန်ုပ်သည်ပိုမိုစိတ်ရှည်တတ်ရန်နှင့်ပိုမိုကောင်းမွန်သောခေါင်းဆောင်တစ် ဦး ဖြစ်ရန်နှင့်ငယ်ရွယ်သောကလေးများပြောသည့်စကားကိုနားထောင်ရန်ကြိုးစားလိုသည်။ သတ္တိရှိပါ၊ နှစ်သိမ့်မှုဇုန်မှထွက်ပါ။

ကျွန်မ Maryam ဖြစ်ပြီး ၁၇ နှစ်ပါ။ ကျွန်ုပ်သည်အာဖဂန်နစ္စတန်မှမွေးဖွားခဲ့သော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်သည်အီရန်နိုင်ငံတွင်မွေးဖွားခဲ့ပြီး ၂၀၁၅ ခုနှစ်နှောင်းပိုင်းတွင်ချီကာဂိုသို့မလာမီတူရကီတွင်နေထိုင်ခဲ့သည်။ REACH နှင့်ကျွန်ုပ်၏ပထမဆုံးမှတ်ဉာဏ်သည်သစ်တောထဲသို့အပင်များဖြတ်တောက်ခြင်းနှင့်ငါးဖမ်းခြင်းဖြစ်သည်။ သစ်ပင်များကိုခုတ်လှဲခြင်းသည်ပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်တူရကီနိုင်ငံ၌ကျွန်ုပ်တို့သည်ရေကိုမီးရှို့။ ဆူပွက်ရန်အပင်များကိုခုတ်လှဲရသည်။ သို့သော်ငါးဖမ်းရန်ခက်ခဲသည်။ REACH နဲ့ပျော်စရာအကောင်းဆုံးအတွေ့အကြုံတစ်ခုကတော့ ziplining ပဲ။ ငါပြုတ်ကျတော့မည်ကိုကြောက်ခဲ့သည်။ သို့သော်နောက်ဆုံးတွင်၎င်းသည်ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာပြီး၎င်းကိုကျွန်ုပ်လုပ်နိုင်သည်ဟုပြောကြားခဲ့သည်။ အခုငါ့အကြိုက်ဆုံးအရာဖြစ်လာပြီ။ မြင့်သောအရပ်မှကြည့်ရှုရန် ပို၍ စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်။ REACH ကိုစလေ့လာတုန်းကဒီမှာလူတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်။ အချိန်ကုန်လွန်လာသည်နှင့်အမျှလူတိုင်းတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ပိုသိကျွမ်းလာကြပြီးတစ် ဦး နှင့်တစ် ဦး ပို၍ ခင်မင်ရင်းနှီးလာပြီးတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကူညီလာကြသည်။ ကျနော်တို့အသိုင်းအဝိုင်းဖြစ်လာခဲ့သည်။ သက်တူရွယ်တူဆရာတစ် ဦး ဖြစ်ခြင်းသည်အသက်အရွယ်မရွေးကလေးငယ်များအတွက်တာဝန်ရှိခြင်း၊ သူတို့ကိုမည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကိုသင်ယူခြင်း၊ သူတို့အတွက်ဘာကောင်းသည်၊ ဆိုးသည်ကိုပြောပြခြင်းနှင့်သူတို့ကိုမှုတ်သွင်းရန်ကူညီခြင်းကိုဆိုလိုသည်။